Dip-dag, wat doe je ermee?

Dip-dag

Je kent het wel, van die dagen dat je gewoon liever in bed blijft. Je twijfelt over alles, bent somber, en hebt eigenlijk nergens zin in of behoefte aan. Een dip-dag, noem ik het zelf. Maar hoe ga je er mee om?

Mijn medicijn

Zelf kies ik altijd voor een wandeling door mijn stadje. En daarbij hoort een bezoekje aan mijn favoriete galerie in een afgelegen straatje. Deze galerie wordt gerund door een vlotte jongedame van een jaar of dertig. Ze schildert mooie portretten met olieverf, vaak opvallend expressief of met veel (kleur)contrast. Wanneer ik deze zie fleurt mijn dag weer helemaal op. Ze geeft ook workshops in het schilderen, en die nemen toe in populariteit. Voor veel mensen werkt zo'n middagje of avondje schilderen therapeutisch. De gasten worden dan ook goed verzorgd met een hapje en een drankje terwijl ze hun meesterwerkje schilderen.

Het zaakje was echter een tijdje dicht geweest in verband met een verbouwing. Daar ging mijn remedie tegen dip-dagjes! Ik telde de dagen af dat ze opnieuw opende. Maar blijkbaar was het een grondige renovatie, want het zaakje, met aangrenzende woning was ruim zes maanden afgeplakt.

Heropening

Je kan je voorstellen dat ik verheugd was toen ik gisteren zag dat het zaakje weer open was. Ik liep meteen naar binnen. In die zes maanden tijd had Laura, want zo heet de jonge kunstenares, niet stil gezeten. Het zaakje barste van indringendende portretten, maar vooral opvallend was: de kleuren spatte echt van het doek af. Zo helder! Maar ook haar oudere werken leken een nieuw licht uit te stralen. Wat was hier aan de hand?

Ik vroeg het Laura, en die moest lachen. Ze zei: kijk eens goed om je heen. Dus ik bekeek nogmaals alle schilderijen, maar snapte niet waar ze heen wilde. Tot ze me wees op het nieuwe interieur. Er is een goede reden dat ik zo lang dicht ben geweest hoor. De wanden waren opnieuw gestuct, en vooralsnog spierwit. Daar ging het meeste tijd inzitten, zei Laura. Ook de vloer had een facelift gehad. De nieuwe vloer was een epoxy vloer, een spierwitte coating wat het daglicht op een prettige manier weerkaatste naar alle kunststukken. Eigenlijk had ik voor deze vloer gekozen omdat hij zo makkelijk schoon te maken is. Zelfs verfvlekken kan ik er weer afboenen. Maar het is echt wonderlijk wat het met het licht in deze ruimte doet! Laura kon haar geluk niet op. Ze straalde net zo als haar vloer. En ik kon niet anders doen dan ook lachen: ik had mijn geneesmiddel terug!

Geef een reactie